19. yüzyılın başlarında Fransa´da bir iç tasarım yapacak olsaydınız, İmparator tarafından tanımlanmış sıkı kurallara tabi olmanız gerekirdi. Bugün daha fazla özgürlüğe sahip olsak da, yine de İmparatorluğun tarzının zarafetinden ve ihtişamından ilham alabiliriz.
İmparatorluk tarzı adını, Napolyon Bonaparte hükümetinden alır, 1804 ve 1814 yılları arasında hüküm sürmüş ve 1800´de Başkonsolosluk altında teknik olarak başlamış ve 1815´e kadar sürmüş olmasına rağmen, İmparator ilan edilmiştir. Bu, antik Yunan´dan esinlenerek yapılan Neoklasik akımın bir parçasıdır. Roma ve mimari, dekorasyon ve mobilya tasarımında önemliydi. Daha az bir ölçüde, diğer görsel sanatlarda da görüldü.
İmparatorluğun üslubunun ana bölümünde, Napolyon, sanatçıların ve zanaatkarların uymak zorunda olduğu kuralları dikte ederek dekorasyon ve tasarımın birçok yönünü doğrudan etkiledi. Bu tarzı bir propaganda aracı olarak ve İmparatorluğun gücünü sergilemenin bir yolu olarak tanıttı. İmparatorluk tarzı, aynı zamanda politik iktidarla ilişkili olduğu için Avrupa´nın diğer bölgelerine yayıldı.
Empire Style İç Tasarımının Özellikleri
İmparatorluk tarzı, ilhamının çoğunu Klasik dünyadan, özellikle Roma İmparatorluğu´ndan almıştır. Bu tarz, Eski Mısır´da bir Fransız seferi sonrasında medeniyet için yeni bir cazibe uyandırdıktan sonra etkili olmaya başladı.
Bu bir propaganda tarzıydı, bu yüzden iç mekan tasarımları bu tarzdan etkilendi. Devasa aksesuarlar, simetrik ve mizanpajların yanı sıra çok sayıda düz çizgi ve keskin köşelerin kullanılmasıyla elde edilen etkileyici bir karaktere sahip olacaklardı.
Zeminler, Duvarlar ve Tavanlar
Zeminlerde, en yaygın olarak parke olmak üzere çeşitli yüzeyler vardı: geometrik desenlerde dizilmiş küçük ahşap parçalar. Bazı odalar mermer zeminlere sahipken, taht odalarında büyük halılar bulunmuştur.
Duvarlar, yaldızlı bir kaplama ile kaplanmış bol miktarda alçı dekoratif kalıplar içeriyordu. Duvarlardaki çerçeveleri tamamlamak için düz kalıpların kullanılması yaygındı. Kapılar aynı süslemelere sahipti.
Duvarlar dekorasyon için çok önemli değildi. Bunun yerine, aydınlatmayı geliştiren ve odaların daha büyük görünmesini sağlayan büyük aynalar yer almaktaydı.
Kumaşlar
Saten, ipek ve kadife gibi zarif kumaşlar bazen duvarları kaplamak için kullanılıyordu. Yataklar ve tahtlar etrafında, genellikle özenle hazırlanmış çerçeveler ve uzun dökümlü kumaşlar vardır..
Tavanlar, duvarlardan çok daha basittir ve genellikle, duvarla sadece birkaç kalıp kullanılarak oluşturulur.. Büyük avizeler çoğunlukla tavandaki en ünlü dekoratif unsurdu. Bol miktarda mum, kristal parçalar ve yaldızlı detaylar vardı. Gün boyunca, çoğu oda büyük pencereler sayesinde iyi ve doğal ışıklandırmaya sahipti.
Renkler
Odalarda genellikle cesur renk kombinasyonları vardı. Süslemeler, diğer tüm renklerle zıt olan birçok unsurla sağlanmıştır. Işık tonları ve beyaz duvarlar ve tavanlar için kullanılmış ve bunlar döşemenin koyu yeşil, mavi veya kırmızı tonlarıyla eşleştirilmiştir. Ancak, koyu tonların hepsi aynı anda kullanılmadı. Her oda genellikle tek bir renkle kendi paletine sahipti.
Mobilya
İmparatorluk mobilyaları, dönemin genel özelliklerini yansıtıyordu. Parçalar bol miktarda düz çizgi içeriyordu, genellikle büyük bir ölçek vardı ve bol yaldızlı süs eşyaları vardı. Cilalı bir yüzeye sahip maun, yaygın bir malzemeydi. Diğer parçalar daha az pahalı odunlarla yapılmış ve daha sonra boyalanmış veya yaldızlanmıştır.
Üç ayaklı küçük yuvarlak masalar çok popülerdi ve büyük yataklar karakteristik bir parça haline geldi. Yataklar genellikle duvara karşı uzunlamasına yerleştirilmiştir.
