İslamiyet öncesi Türklerin, Hristiyanlık ve Müslümanlık gibi kurumsal dinlerden farklı bir inanç sistemi vardı.
Bu sistem, Gök Tanrı inancını merkeze alıyor, ancak zorunlu ibadetleri reddediyordu.
Peki, bu fark nereden kaynaklanıyordu? Bu videoda, seyyahların çarpıcı gözlemlerinden yola çıkarak, kadim Türklerin Tanrı ve ibadet anlayışının derinliklerine iniyoruz: Borç Ödeme mi, Alacak İsteme mi? Türklerin Tanrı'ya yakarış (dua) ve ibadet ritüellerine neden "borç ödemek" olarak değil, "alacağını istemek" olarak baktığını inceliyoruz.
Yaratılış Felsefesi: Gök Tanrı neden evreni "yoktan var etmez"? Tanrı'nın kendi Nurunu/Enerjisini dönüştürerek yaratması ne anlama geliyor? Bu yaklaşım, Semavi dinlerin (Yoktan Var Etme) felsefesinden nasıl ayrılıyor? Çağdaş Bilimle Köprü: Türk inancındaki "enerjiyi maddeye dönüştürme" felsefesi, modern fizikteki (E=mc², Büyük Patlama) kavramlarla nasıl bir paralellik kuruyor? "Baya" Kavramı: Başlangıcı ve sonu olmayan, mutlak Tanrı niteliği ne demektir?